... Sevda yazılarıma ilk karşı çıkan oğlum oldu. “Yahu sen adamakıllı bir şey yaşamadan ne yazacaksın“ diye sordu. Karım oğluna destek verdi. Ben de onlara ahkam kestim: “Yaşayanlar olayın içindedir. Heyecanlarıyla, tutkularıyla, acılarıyla bazı ayrıntıları gözden kaçırabilirler. Ben herşeyi açık ve net olarak izliyorum“a sığındım. Hiçkimse beni yolumdan döndüremezdi. Ne beni andropozlu bulan kaynanam, ne karım, ne oğlum, ne de bıyık altından gülenler. Babam ne babasından ne de oğlundan sevda öyküsü dinleyemedi, yazık oldu ömrüne. Ben oğlumdan sevda öyküleri dinleyerek büyüdüm. Sırada kızım var. O kimbilir neler anlatacak Onların çocukları daha da şanslı olacaklar. Babaları ve anneleriyle ortak bir dili konuşacaklar, sevdaya boğulacaklar. Onlar kadar şanslı olmadığım için üzgünüm. Ama en azından babamdan çok daha iyi durumdayım... Bunu biliyorum...
ümit Otan-
(Arka Kapak)
Kullanıcı Yorumları