Pencerenin önünde
Ne bu gürültü Allah aşkına diye söylendi anneannem.
Topkı benim gidi o da yüksek seslerden ve gürültüden çok rahatsız olur. Mutfaktan annemin yanıtını işittim:
Yeni komşularımız eşya boşaltıyor. Telaşlanma....
Hemen pencereye koştum. Burnumu cama dayadım. Böyle yapınca demirlerin arasından her şeyi daha iyi görebiliyorum. Geçenlerde televizyonda demir çubuklu kapılar gördüm. Hapishane kapıları... Bizim penceredeki demirler, eve hırsız girmesin diye konmuş. Daha yüksek katlarda bu demirlerden yok. Bir gün annemle misafirliğe gitmiştik. İlk kez orada demirsiz camlardan dışarıyı seyrettim. Bir baktım, arabalar küçücük; güneş, tepelerinde parlıyor. Sonra insanların yalnızca tepedeki saçları ya da kelleri görünüyor. Hoşuma gitmedi.
(Kitabın İçinden)
Kullanıcı Yorumları