“Ben Gidiyorum, nereye gittiğini bilmeyen, hatta bu soruyu kendisine sormayı unutan bir yüzyılın veda mesajı. Gerçeklik duygusunu nasıl yitirdiğimizi ve yaşamın ellerimizin arasından nasıl kaçıp gittiğini anlatan, gerçekçi bir roman.“
Pierre Lepape, Le Monde-
“Kuşağının en iyi romancılarından Echenoz, garip bir masala dönüşmüş olan modern yaşamdan bir kesit sunuyor bizlere.“
Daniel Rondeau, L'Express-
“Dışarıda her şey donmuş ve ışıl ışıl. İçerideyse ürpertici bir karanlık. Echenoz'un kitapları, sanki sessizliğin ve utancın çocukları.“
Marie-Laure Delorme, Magazine litteraire-
“Jean Echenoz bir kere daha işinin üstesinden başarıyla gelmiş; hüzünle güldürüyor, acıyla sevdiriyor, gerçeklerle hayal kurduruyor.“
Jean-Baptiste Harang, Liberation-
(Arka Kapak)
Ben gidiyorum dedi Ferrer; seni terkediyorum. her şeyi sana bırakıyorum, ama gidiyorum. Suzanne'ın bakışları yere doğru kayıp hiç sebepsiz bir elektrik prizine takılıp kalınca, Ferrer anahtarlarını girişteki konsolun üzerine bıraktı. Sonra paltosunu ilikleyip küçük evin kapısını yavaşça çekip çıktı.
(Kitabın İçinden)
Kullanıcı Yorumları