Di destpeka bihare de çawa qurpînî ji çiya û gelîstanen we te! Di quntara çiyan de ji bine keviyen berfe çawa pel xwe li ser pelan diavejin; xemla spî xwe bi xemleka hezarrengîn diguhere. Xezalek ji xwe re li ciheke stare diğere... çingîniya şûran, hîrîniya hespan serî ji denge bihare dibire. Werdek, keçxamaya pehlewan, tine pehlewanek heye mile we dane erde, ew jî Silemane Eliye Mîriye Silîv Begî ye. Siliv Beg jî Serokhoze Kîkan, Milan, Zîlan, Sipîkan, Mirdesiyan, Şadiyan, Şikakan, Reşkotan, Silîvan, Xerzan, Mihemedan û Beraziyan e.Silîv Beg van hozan hemûyan bi hawayekekurdperwerane li ser hev dihewisîne. Le destdirejiyendagirkeriye ranawestin... Sileman di reça bav û kalenxwe diğere, ew li rastî Werdeka pehlewan te, miradewan bi pehlewanî dibe, le ev mirad jî, ji bine xwe zûdiqurife! Sileman di dahfen hesûdî û çavnebariye de tekuştin. Ji zemawenda wî û Werdeke cotek kur çavenxwe li dinyaye vedikin; Kerr û Kulik... Edî meydan yavan herdu merxasan e... Ev roman, li gel evînekebemirad û tirajediyeke malbatî, destaneke neteweyî yadijberiya dagirkerî û neteweperweriye ye.
Kullanıcı Yorumları