Arjantinli şair Alfonsina Storni, Tozan Alkan'ın etkileyici çevirisiyle ilk kez dilimizde. “Denize Doğru” adıyla MedaKitap yayınlarından çıkan Alfonsina Storni kitabı, şairin yaşadığı coğrafyanın fiziksel uzaklığına rağmen insanların varlık hallerinin ortaklaşmasına, şiirin kökenindeki duygu, durum hallerinin geçişkenliğine de bir örnek.
Zaten hayatın, denizlerden başladığı söylenebilir. Dolayısıyla denize doğru yönelmişliğin varlığa dair bir vurguyu içerdiği açıktır. Alfonsina Storni'nin şiirleri bu var olma çabasının poetik dışavurumları sayılabilir. Şairin kişisel hayatındaki trajik ağırlık, hastalığı, ardından da intiharı tercih etmesi vb. birçok olgu, şiirlerin nüvesinde yer alan dramatik yoğunluğun gerekçeleridir.
Erken yaşta çalışma hayatına başlaması, evli bir adama aşık olup hamile kalması ve oğlunu tek başına büyütmesi, kişisel deneyimlerinden esinlenerek yazdığı şiirlerinde, kentlerdeki kadınların sorunlarını ve mücadelesini, feminist bir duyarlılıkla ifade etmesine neden olmuştur. Şiirlerinde aşk ve ölümün iki majör izlek olduğu söylenebilir. İlk zamanlarında ölçülü, uyaklı şiirler yazsa da daha sonra serbest dizeye yönelmiştir. Duygu ve düşüncelerini düşsel, gerçeküstücü ve parçalı bir dille ifade eder. Son şiirlerindeki deniz imgesiyle intiharının ipuçlarını verdiği de söylenebilir.
Hayatının son yılları acılar içerisinde geçmiş ve iki yakın arkadaşının intiharından sonra, 46 yaşında, 25 Ekim 1938 tarihinde Arjantin'deki Mar del Plata'da yer alan La Perla kıyısına gelmiş ve “denize doğru” yürümüş, bir daha da geri dönmemiştir.
Şairin denize doğru gidişi ve ölüme ulaşması, yaşadığı hayatın trajik yoğunluğuna koşut olarak şiirinin de kökenindeki majör imgeye dönüşmüştür, denilebilir. ölümü, Ariel Ramírez ve Félix Luna'ya esin vermiş ve onların “Alfonsina y el Mar (Alfonsina ve Deniz)” adlı şarkıyı bestelemesine neden olmuştur. Bu şarkı Mercedes Sosa, Nana Mouskouri gibi birçok şarkıcı tarafından yorumlanmıştır.
Arjantin'de, ölüme gittiği Mar del Plata'da bir heykeli bulunmaktadır.
Kullanıcı Yorumları