Bu korkunç soğuk şartlarda asker dışarda, karın altında ve yazlık elbiseleriyle geceledi. Birçoğu geceden sabaha çıkamayarak şehit oldu. Kıyafet yetersizliğinden ve soğuktan eller, yüzler, ayaklar önce çatladı, sonra yarıldı ve nihayet dondu. Ayaklarında incecik çarıkları olan askerlerin ilk olarak ayakları donuyor ve yürüyemedikleri için de bir müddet sonra oldukları yerde tamamen hareketsiz kalıyorlardı.
Giydikleri varlığıyla yokluğu farksız o incecik çarıklar ayaklarının altını koruyamıyordu. Bu durumdan bazı Mehmetler o kadar acı duyuyorlardı ki ayaklarının karla temasını kesmek için ağaçlara tırmanıyorlardı. Ağaçların üstünde çaresiz, mahzun serçeler gibi kaçınılmazı bekliyorlardı. O tertemiz Türk askerleri, o ağaçlardan bir daha hiç inmediler; o mahzun serçeler, o dallardan şahadete uçtular.
(Arka Kapak)
Kullanıcı Yorumları