“İstanbul'dan çizgiler“, Orhan Kemal'in yayımlandığını göremediği tek kitabıdır. Bu kitabın serüveni 1964 kışında eski İkbal Kıraathanesi'nde başlar. Orhan Kemal'in uzun yıllarını İstanbul'u çizmeye adayan Ferit öngören'e, “Yazıları benden, çizgileri senden. Gel bir kitap çıkaralım. Adı da “İstanbul'dan çizgiler“ olsun. Var mısın“ teklifiyle yazılmaya ve de çizilmeye başlanan bu kitap beş yılda tamamlandı. Orhan Kemal, ezilmiş insanların İstanbul'unu anlatır “İstanbul çizgiler“de. Taşlıtarla, Cibali benim, Fener, Balat senin deyip sokakları arşınlarken İstanbul'un “kiralık ev“ sorununu hikaye eder sayfalar boyunca. Eyüp'te gezer, Fatih'te, dolaşırken gördüğü “insan manzaraları“nı resmeder satırlarında. Sonra sıkılır, Beyoğlu'nda bir meyhanede iki duble atar; ama kalemi durmaz 27 Mayıs'tan sonra bozulan rakılara rağmen. Bir başka gün kalkar gider o zamanların “kondu“ semtlerine... Taşlıtarla, Zeytinburnu, Yıldıztabya... Kahve dekorlu söyleşilerinde anlatılan, hala yaşanan yol, su, elektrik, kanalizasyon ve de işsizlik sorunudur İstanbul'un. “İstanbul'dan çizgiler“, Ferit öngören'in desenleriyle güzelleşen sözlü, sazlı, özellikle de “çizgi-dışı“ bir İstanbul kitabı.
Kullanıcı Yorumları