Bu derlemenin çıkış noktası Lâtin Amerika'da 1970'li yıllarda iş başına gelmiş olan askeri yönetimlerdir. Varmak istediği nokta ise bu yönetimlerin resmi bir devlet politikasına, dönüştürdüğü "adam kaçırma-kaybetme" eyleminin etki ve tepki alanını oluşturan örgütlü kadın, hareketlerinin açıklanmasıdır. Açıktır ki askeri müdahaleler ve yönetimler ve bir devlet politikası olarak şiddet ve baskının çeşitli biçimleri, Latin Amerika'da yaygın ve olağan olgulardır. Ondokuzuncu yüzyılın ilk çeyreğinde, bağımsızlığın hemen sonrasında, diktatör generallerin gerçekleştirdiği darbelerle sarsılan Latin Amerika 1930'larda da popülist sivil iktidarları iş başına yerleştiren reformist generallerin askeri müdahaleler dizisi (1964'te Brezilya'da, 1966'da Arjantin'de, 1971'de Bolivya'da) ise gerek oluşma koşulları ve kadroları, gerekse öngördüğü toplumsal, iktisadi ve siyasal model açısından daha öncekilerden ve daha sonra gelecek yeni dalga darbelerden farklı bir tipolojiyi oluşturuyordu. Gerçekten de 1970'li yılların ortalarından başlayarak bu yeni dalga geliyor ve 1973'te Şili ve Uruguay'ı, 1976'da da Arjantin'i etkisi altına alıyordu.
(önsözden)
Kullanıcı Yorumları