Terbiye; yaratılıştan gelen yetenek ve kabiliyetleri geliştirmek, adım adım terbiyeye konu olan şeyi ulaşabileceği en son -kemal- sınırına yükseltmek demektir. Kur'an bize Allah'ın, bütün kainatın terbiye edicisi (Rabbi) olduğunu bildirir. Evrenin üstün bir öğesi olan insan, bu terbiyede özel bir yere sahip olmuş, bunun bir gereği ve göstergesi olarak ilahî vahye -Kitaplara ve Peygamberlere- muhatap olmuştur. Vahyin, insanın gelişimi ve kemali için ortaya koyduğu prensipler, İslamî terbiyenin tanım, hedef ve araçlarını belirlemiştir.
İslâmî hayata yeniden kavuşmanın, çağa “Mutluluk çağı (Asr-ı Saadet)“ adını verdirecek derece tüm bireylerinin huzur, güven ve mutluluğu en yoğun biçimde yaşadıkları Hz. Peygamber'in toplumunun benzerini yeniden meydana getirmenin İslamî terbiyeden başka yolu yoktur.
Kitabın yazarı, söz konusu İslamî terbiyenin temel özelliklerini teker teker ele almakta ve anlaşılır bir dille okuyucuya sunmaktadır.
(Arka Kapak)
Kullanıcı Yorumları