İstanbul, ayrılmanın ölüm kadar acı geldiği, uğruna ne şarkılar ne şiirler adanmış bir sevgilidir. öyle vefalı bir yardır ki; üzerinde yaşayan sevdalılarını koynunda yatırıp saklamıştır yüzyıllarca. Konstantinopolis olduğu devirlerde de sanatçılar en güzel eserlerini bu şehrin havasını teneffüs ederek, mehtabını seyrederek ortaya çıkarmış. Boğazın meltemi, yüzyıllardır yüreklere güllerin tomurcuklarını savurup durmakta hâlâ. Şehr-i payitaht olduğunda da şehzadeler, İstanbul kadar güzel cariyelerini bu eşsiz şehirde gezdirdiler, yemyeşil ağaçların zümrüt renginin yansıdığı bahçelerde... üstadın dediği gibi; "Güleni şöyle dursun, ağlayanı bahtiyari'dır İstanbul'un. Herkesin doğduğu, büyüdüğü topraklar yardır kendisine. Acılarımızı, sevgilerimizi, en gizli sırlarımızı bilirler."Yeditepede Bir Sultan'da, tüm zamanların ve duyguların, boğazın serin sularında pırıldayan yakamozların güzelliklerini göreceksiniz. Aşk ve insana dair her şey...Başımda deli rüzgarlar, yoldayımElimde bir gül kigözyaşımı sildiğim mendilim,Neresi YeditepeNeresi bahtıkara çıksalınBir biletlik gidiş hakkım,dönüşe Allah kerim...Hayalimdir, kuşlarla birlikte uçmak Akşam güneşine doğru yolculuğum Yine de barınamam oralarda, Sevgilim küser bana, Şehr-i payitahtım, Karasevdalım; istanbul'um...
Kullanıcı Yorumları